Het woud der inwijding als Diamant-Sutra

Vr 20 Juli 2007 21:44 | louise | 4648 keer bekeken | 1 reactie | 1 x aanbevolen | Artikel voorlezen

(Sterf voordat je sterft)







Ik ben geïnspireerd door het boek van Marcel Messing ''Het woud der inwijding''. In zijn boek verwoordt Messing in eenvoudig te begrijpen taal, warmhartig en met diep gevoel over de mens (Djaiana) die alles achter zich laat en het padloze pad volgt om op zoek te gaan naar het Ene: Het ONNOEMBARE, de WERKELIJKHEID, de WAARHEID.
Het verhaal van Djaiana is in wezen het verhaal van de mens die het inwijdingpad ingaat met een bagage vol oude conditioneringen en illusies die in ieder van ons aanwezig zijn; onwetendheid, gehechtheid,afgescheidenheid, angst, begeerte, enzovoort. Zijn tocht voert Djaiana door het woud der inwijding, waar hij een totale transformatie ondergaat en de betekenis van gebed, goed en kwaad, geboorte en dood, en ten slotte de kracht van de liefde te ervaart in het Zelfloze Zelf.
Marcel messing zegt zelf over zijn boek:
''Een intense bewustzijnservaring brak het geconditioneerde bewustzijn van tijdruimte open en het was alsof het ganse heelal zich in mij stortte, terwijl ieder besef van een grens of afgebakende persoonlijkheid verdween. Alles was volmaakt en vervuld van een eindeloze liefdevolle ervaring , onsterfelijk in zichzelf, puur licht. In tien dagen schreef ik dit gebeuren, waarin ervaring en degene die ervaart ineenvloeien, op, in de vorm van een novelle. Mijn pen kende geen enkele belemmering. Dit gebeuren heeft tot op de dag van vandaag mijn leven wezenlijk beïnvloed.''

Marcel Messing

Vol betekenis zijn de bijtitel woorden ''sterf voordat je sterft'' : deze woorden bevatten iets dat volkomen onbegrijpelijk kan lijken en misschien onaanvaardbaar is voor het nuchtere verstand, een soort tegenspraak. Om deel te hebben aan de diepe esoterische betekenis van deze woorden en een glimp van hun waarheid te ontdekken heeft men niet enkel een scherp oog, diepzinnigheid of waakzaamheid nodig. Men moet evenzeer beschikken over de gave om zichzelf totaal te verliezen.En dit dan niet enkel in de gewone betekenis van het woord. Het betekend: al die kant-en-klare zekerheden en al die pasklare definities en begrippen, waarin wij gewend zijn de zogenaamde waarheden te zien los te laten. We moeten ervaren dat alles wat ons aan zekerheden, aan wetten bindt, vloeibar is geworden, dat we alles wat op voorhand van een vaste structuur die substantie geeft aan ons oude ''IK'' bestaat moeten laten vallen.

Aan gene zijde van zijn tijdelijke bestaan moet Djaiana (de mens) voor zichzelf zowel oorzaken als doelen scheppen. En om dat te leren moet hij dat gevoel van leegte en verlatenheid ondergaan waarover Messing spreekt : Geen vast punt is er om uit te rusten. Nergens. Zoek de leegte waaruit alles voortkomt. Zoek de hollenaaf waaruit de spaken van het reuzenrad geboren worden. Verdwijn voorgoed door het zwarte gat van het eeuwige Niets. Het Niets waaruit Alles is. Ga op in de Stilte die uitgaat boven spreken en zwijgen, boven woord en niet- woord. Als je sterft voordat je sterft, kom je boven geboorte en dood. Boven leven en dood.

Wanneer ik de hierboven geciteerde passage aandachtig lees en de woorden van Messing diep tot mij laat inwerken in al hun volle betekenis van totale mystieke ervaring, verschrijnen voor mijn geestesoog schitterende beelden van de Diamant-soetra die ons als eerste uitdaging de opdracht geeft om de LEEGTE te aanvaarden, om ieder begrippenkader los te laten en door de woudbarrières en grenzen heenbreken en contact maken met de wereld van tekenloosheid. Hier komen we al snel dicht bij de bron van het Diamant Sutra en dus ook van het Zen Boeddhisme. Zen is een weg naar verlichting die niet bevestigd is op enige geschriften en die ook niet op woorden steunt. Het is ook niet het volgen van een weg of van een meester. Het is het direct kijken naar binnen, naar het eigen hart en het ontdekken dat je zelf in je diepste wezen Boeddha bent.



Het lijkt of alles geëindigd is.




Als de mens het woud der inwijding betreedt aan gene zijde van zijn aards bestaan, ervaart hij eerst dat vreselijke gevoel van verlatenheid, waarover psalm 22 spreekt in de openingswoorden: ''Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?'' Er is geen God, de mens is overgelaten aan zichzelf en aan zichzelf alleen.
Deze verlatenheid lijkt op een geestelijke dood. Djaiana weet dat maar hij weet ook dat er geen andere weg is dan deze eenzaamheid. En blijkbaar weet hij ook , dat de mens enkel via de dood kan terugkeren tot vrijheid want inderdaad, alles is ook geëindigd als je sterft voordat je sterft. Maar er is tevens iets geboren. Er zijn nieuwe, onbegrijpelijke krachten ontstaan. Er zijn nieuwe openbaringen gekomen.
Als men geen grond onder de voeten heeft, als men niet zoals vroeger over de aarde kan lopen, dan wil dat zeggen dat men niet moet lopen, maar dat men moet vliegen.Geen navelstreng die ons nog met de aarde verbindt, met de golven van vorm en de vaste structuur.


Godsdienst versus religie

Voorbij iedere godsdienst begint religie. Godsdienst is geloof. Religie is verdrinken in het Zijn. Godsdienst is ''verklaring'' Religie is het avontuur, het grenzeloze dat leven heet. Ze is de dans van het leven zelf.
De ware religie is "verbinding" en verbinding betekend conceptloosheid. Zolang er sprake is van een concept, is er geen werkelijkheid, geen waarheid want geen enkele ideologie kan ooit waarheid zijn. Ideologie komt uit een gezichtspunt terwijl religie juist de afwezigheid betekend van alle gezichtspunten.
Godsdienst wilt zich de waarheid toe-eigenen. Religie is de waarheid. waarheid die steeds weer opwelt uit de bron van het hier-nu.
In het woud beleeft Djaiana een religieuze ervaring geen godsdienstige ervaring. Hij ontdekte de ''verbinding'' en de afhankelijkheid van zichzelf met alle soorten.
Ook in de Diamant-soetra wordt ons geleerd dat een mens niet onafhankelijk van andere soorten is, dus dat wij om mensen te beschermen de non -menselijke soorten moeten beschermen. Als wij het water en lucht vervuilen, de groenten en mineralen, vernietigen wij onszelf. Ware religie betekend valse grenzen op te heffen, we moeten leren onszelf in dingen te zien waarvan we dachten dat ze buiten ons waren.
Godsdienst daarentegen betekend afgescheidenheid. Als ik zeg dat ik hindoe ben of dat ik christen ben of dat ik moslim ben of dat ik Jood ben , scheid ik mezelf af van het geheel: ''Op die manier doodt godsdienst zichzelf. Maar het is geen dood waar nieuw leven uit voortkomt. Het is een sterven aan de oude.''
Godsdienst die vasthoudt is reeds gestorven. Misschien lijkt het gelaat van zijn leer te blozen, de lijkkleur zal spoedig komen. De hand wenkt naar zichzelf. Hij is een wurgende greep ten dode.
Hier stuiten we op iets raadselachtigs. Het esoterisch christendom, dat notabene in essentie een natuurreligie was en als missie had om de liefdevolle kracht van het cristus-boeddha impuls te schenken aan de wereld, is eens geweken voor de Helleense criteria van het Griekse denken en het gevolg is dat het gehelleniseerde christendom, het levende water van de ware religie had uitgeleverd aan het oordeel van het verstand van het Helleense denken en inmiddels de hele wereld heeft beheerst en Godsdienst is geworden. Godsdienst die niet verwijst naar het levend water, is in strijd met zichzelf. En omdat het in strijd met zichzelf is, is hij ook in strijd met andere godsdiensten. Dan is er oorlog.

De drie deuren naar bevrijding

Djaiana stond aan de rand van het woud. Het lokte hem, vol van geheimzinnigheid en betovering......................

In het Boeddhisme kennen we drie deuren/ paden die naar bevrijding brengen:
De eerste deur is LEEGTE
De tweede deur is TEKENLOOSHEID
De derde deur is DOELLOOSHEID

Wanneer we deze deuren binnengaan, verlaten we de wereld van illusie en worden wij van angst, verwarring en droefheid bevrijdt.
Het paradox is dat er geen weg is dat naar bevrijding brengt: De enig ware weg is dat je geen weg volgt maar het padloze pad!




Als wij leegte slechts als een filosofie bestuderen, zal zij geen deur naar bevrijding zijn. Leegte is een deur naar bevrijding wanneer we er diep in doordringen en ons bewust van maken van de onderling afhankelijkheid en eenheid van alles wat is."Teken'' betekend hier een verschijning maar door je te verbinden met de wereld der verschijnselen ontstaat al spoedig het eindeloze spel der begeerten en door dit eindeloze spel der begeerte worden smart, ziekte, lijden en dood verwekt. Het jezelf vrijmaken uit de verschijning of het voorwerp van onze perceptie, betekend je ware zelf vinden. De Diamant-sutra zegt: ''Overal waar een teken is, is misleiding en illusie"Pas als je de tekenloosheid van tekens ziet, zie je de Diamant- sutra en de wonderbare aard van de werkelijkheid.
''Maar zolang er angst is, eenzaamheid, ziekte, lijden en dood, kun je niet zuiver zien. Het is modder, slijk. Je vereenzelfvigt je met het slijk en gaat daardoor voorbij aan jezelf, die dit alles niet is. Als het water helder is geworden, kun je pas je gelaat zien.''

Om de wonderbare aard van water te zien , dien je verder te kijken dan het teken (de verschijning) van het water, dien je te zien dat het niet uit niet-waterelementen bestaat. Als je denkt dat water alleen maar water is, dat het niet de zon, de aarde of het woud kan zijn, heb je het mis. Wanneer je kunt zien dat het water,de zon, de aarde en jij EEN zijn en dat je door alleen maar naar de zon te kijken het water kunt zien, is dit de ''tekenloosheid'' van tekens.

Wanneer je tekens achter je laat, betreed je de wereld van geen angst en geen schuld. Je kunt het leven ervaren zoals het is. En jij, jij bent dit alles. Zonder vraag , zonder beperkingen.

De derde deur naar bevrijding is doellosheid. Er is geen programma, geen agenda, er valt niets te verwezenlijken of te oefenen, er is geen methode. Hoe mooi brengt Messing dit begrip tot uitdrukking " Als je toch een methode zoekt, kies dan die methode die tot de opheffing van alle methoden leidt.Als je toch wilt oefenen, oefen je dan in het afzien van alle oefeningen'' Dit is de zuiver boeddhistische lering over eschatologie. Moet de roos iets ''doen''?. Nee het doel van een roos is een roos zijn.

Jouw doel is jezelf zijn. Je hoeft nergens anders heen te gaan om iemand anders te worden. Je bent prachtig zoals je bent!



Ik groet de waarachtig mens in je.

Misschien besef je het niet, misschien heb je nooit durven dromen dat je waarachtig mens bent, dan dat niemand ooit iets anders dan waarachtig mens kan zijn, dat waarachtig mens- zijn de essentiële kern van je wezen is, dat het niet iets is dat in de toekomst kan gebeuren, maar iets dat al gebeurd is.


Je "waarachtig mens" is die bron van alles, je oorsprong, zowel de bron als doel. Wij bewegen ons van ons waarachtig mens-Ik naar ons waarachtig mens -Zijn. Deze drie woorden: waarachtig mens -zijn omvatten alles, de hele kringloop van het leven, van alfa tot omega.


Maar jij ligt diep in slaap, je weet niet wie je in werkelijkheid bent. Je hoeft niet waarachtig mens te worden, je hoeft alleen maar te herkennen dat je waarachtig mens bent, alleen maar terug keren naar je eigen bron en in jezelf te kijken.



"Moet de vis in het water eerst het water ontdekken voordat hij zwemmen kan? Moet de vogel eerst de lucht ontdekken voordat zijn vleugels gedragen worden door de wind"? Moet de golfslag zich eerst over alle wateren verspreiden om deel uit te kunnen maken van de oceaan? Het wezen van de mens is vrijheid. Geen pad van bevrijding of verlossing hoeft hij daarom te gaan. Zijn wezen is nimmer vastgebonden."

"Wij hoeven niet de een of andere bijzondere daad te verrichten zoals je niets hoeft te doen aan het ritme van eb en vloed, aan de beweging van de wind, de groei van het zaad in de aarde, de zon die schijnt, de sterren die schitteren in de nacht"

"Moet de vis in het water eerst het water ontdekken voordat hij zwemmen kan? Moet de vogel eerst de lucht ontdekken voordat zijn vleugels gedragen worden door de wind"? Moet de golfslag zich eerst over alle wateren verspreiden om deel uit te kunnen maken van de oceaan? Het wezen van de mens is vrijheid. Geen pad van bevrijding of verlossing hoeft hij daarom te gaan. Zijn wezen is nimmer vastgebonden." "Wij hoeven niet de een of andere bijzondere daad te verrichten zoals je niets hoeft te doen aan het ritme van eb en vloed, aan de beweging van de wind, de groei van het zaad in de aarde, de zon die schijnt, de sterren die schitteren in de nacht"

 



Ontwaken (awakening)

Ontwaken is de werkelijke betekenis van ''onmiddellijk want het heeft nies met tijdsbeleving te maken. Onmiddellijk/plotseling betekend: tijdloos en de essentie van het begrip ligt beslotenin een onmiddellijke ontwaken, totaal en volledig in plaats van geleidelijk en stap voor stap.Van onze kant uit gezien zouden we natuurlijk kunnen denken dat je jarenlang moet oefenen om Boeddha te worden, om de verlichting te bereiken, om te ontwaken. We zouden ook kunnen denken dat we daarvoor net als Djaiana een ''Queste du Graal'' moeten ondernemen. Maar dit ontwaken is echter niet ergens ''aan gene zijde''. Het is wat werkelijk helemaal hier is!
Er is ook geen leraar of goeroe of priester of leer want het gaat er dus niet om, op een ander aangewezen te zijn die ons leert, die het in ons ontwikkelt of het aan ons overdraagt. Het ontwaken moet een ontwaken zijn vanuit jezelf, een ontwaken dat door jouzelf als authentiek ervaren wordt.

Om werkelijk tot nieuw leven te ontwaken moet het oude sterven. Het oude is het verleden, de tijd, de traditie en alles wat je gevangen hield in het begrippenkader van je verstand.

Hoe is het mogelijk dat het verstand dat toch beperkt is in zijn mogelijkheden, de pretentie durfde te hebben van almacht? En met welk recht doet het dat. En hoe men het lot van de wereld aan dat geconditioneerd verstand durven toevertrouwen? Door zich aan het verstand toe te vertrouwen heeft de mens, onmerkbaar voor zichzelf en voor anderen, een allergrootste misdaad gepleegd: hij heeft de levende werkelijkheid het werkelijk bestaan ingeruild tegen een in begrippen gevangen bestaan. Voor Djaiana dook hier een uiterst moeilijke opgave op. Als hij wil ontwaken uit het in ideeën gevangenen bestaan, moet hij zijn verlangen volgen om alles los te laten en het woud betreden. Dat betekend ook afscheid nemen van al hetgeen hem tot nu toe aan het leven had gebonden en alles wat voor de meeste mensen van waarde is.

Het betekend ook het aanvaarden van vergetelheid: Het was alsof al hetgeen hem nog bond aan tijd en ruimte nu geleidelijk wegvloeide in die rivier van vergeten, waarvan zelf de oevers van vastheid voorbijgaan aan de afdruk van herinnering."

Een niet in woorden uit te drukken stilte doordringt iedere cel van het leven en in die stilte openbaart zich het onuitsprekelijk dat ontoegankelijk was voor het verstand en het kennen. Er ontstaat een beeld van de ontwaakte mens en ik wil graag citeren een fragment uit een boek van de filosoof Lev Sjestov waarin hij verteld hoe hij ontwaakte en hoe al die evidenties en bewijzen van de verschijning niet meer nodig had:

"Ik ontwaakte uit en in mijn droom en bevrijdde me van alles wat buiten me was: Alle uiterlijkheden, alle oppervlakkige oordelen, , alle bajonetten. kannonen, microscopen, alle logische argumenten die geven de overwinningspalm aan de beperking. Dan pas zag ik een grote schoonheid en was ik ervan overtuigd dat ik bestemd was voor het waarachtig het authentiek in mijn eigen ziel. Alleen de ziel heeft vleugels om uit te stijgen boven intellectuele kennis en conditioneringen . Zo kon ik eindelijk uitstijgen boven de macht van de structuur en vaste patronen. Ik ontdekte dan pas mijn ware bestemming.''

Sjestov





Ik voel de prangende vraag in mij opkomen: Hoe kwam Sjestov en hoe komt Messing tot zoveel inzicht en wijsheid? Nergens vind je in hun werken een duidelijke antwoord. Ze zwijgen daarover in alle talen en juist in dat zwijgen is het antwoord want er is geen antwoord, er is slecht een Energie, een Kracht, een Leven een Waarheid een Zijn. Alles is EEN. Een is alles. En dit alles stroomt onophoudelijk uit het grenzeloze NIETS.

Ik ben de Leegte en de Volheid

zonder leeg of vol te zijn.

Ik ben het Niets en het Iets

zonder Niets of iets te zijn.

M. Messing




Ten slotte: Liefde is de beste goeroe

De rol van meester of goeroe is heel complex. Ten eerste ervaart de goeroe dezelfde problemen waar hij anderen voor waarschuwt. De goeroe is meestal gevangenen van zijn eigen ego en kan zichzelf voor de gek houden en pretenderen dat hij een meester is. Misleiding is de grootste gevaar van volgelingen zijn. Wees je ervan bewust dat als je meester of goeroe wilt zijn, verniel je iets in de ander in plaats van hem te helpen. Ook Djaiana moest inzien dat meester Anananda een illusie was, een hersenschim. Er was geen meester, geen goeroe maar alleen Licht en Liefde als ontzagwekkende energie, als hoogste trilling. Uit Liefde komen alle andere trillingen voort. Veronderstel dat je een ontwaken hebt ervaren en dat je naar een goeroe gaat om het te laten bevestigen. Hoe weet je dan, dat de bevestiging die je hebt gekregen authentiek is? Alleen door de liefdeskracht van je Ware Zelf kan je zekerheid hebben over je ontwaken, deze fundamentele inwijdingsweg is jouw eigen taak.

Ik eindig met de woorden van messing: "Ontdoe je van de illusie van het Ik en er is Liefde. Word open en je zult alles ontvangen. Word leegte en je zult volledig zijn

Sterf voordat je sterf en de eeuwige liefde is er. Door haar word je wakker gekust. Een doodskus vol aanwezigheid. Een omhelzing van de eeuwige Geliefde. Een omhelzing door armen en handen van Licht"'





Bron: louise

Reacties

    Lijkt me een mooi boek

    Za 21 Juli 2007 17:46 | Lanoe |

    Hoi.


    Ik heb het boek dus ook meteen besteld en het is woensdag binnen


    Bedankt voor de goede tip!


                               Carpe diem homo universalis