close encounter 2

Za 20 Januari 2007 11:52 | lil-eddy | 1604 keer bekeken | 0 reacties | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen

Een jaar geleden ongeveer in november, december het was hartje winter, een dik pak sneeuw op de grond doordat er een week daarvoor een soort van sneeuwstorm had gewoed en het half twente eronder had gedompeld .
Het was een dag normaal zoals elke dag niks bijzonders, tenminste dat is wat ik dacht totdat ik iets zag waarvan ik het nergens kon plaatsen.

Het was avond toen mijn vader zei '' Edwin zet jij de ton buiten aan de straat'' aangezien de volgende dag de tonnen werden geleegd.
Ik had geen zin om dat te doen want het was koud en het vroor maar met veel tegen zin gaf ik toch toe
Dus ik de ton aan straat zetten, en tijdens het terug lopen keek op naar de lucht, hemel, heelal hoe je het ook wilt noemen.
Het was een heldere avond zoals het eigelijk altijd is in de winter je zag de sterren heel duidelijk.

Toen ik weer voor mijn huis stond was mijn vader samen met mijn broertje de fietsen in de schuur aan het zetten.
Terwijl mijn vader en mijn broerje dat deden bleef ik staan en keek nog eens naar de lucht en op eens zag ik iets, iets dat recht omhoog ging, doordat ik niet wist wat het was dacht ik eerst aan vliegtuig.
maar zoals je weet hebben vliegtuigen knipperlichten en het object dat ik zag had dat niet dus het kon geen vliegtuig zijn.
er schoten allerlei gedachtend door mijn hoofd en ineens zomaar dacht ik van het is een ufo.

nou heb ik wel heel veel dingen gelezen, video's en plaatjes gezien van mensen die zeggen dat ze een ufo hebben gezien
maar als je er zelf nog nooit hebt gezien dan weet je eigelijk niet wat je moet geloven dus ik geloofde het destijds wel maar ook weer niet, een beetje terug houden of hoe je het ook maar wilt aanduiden.
maar die avond toen ik het object zag dat gewoon recht omhoog ging wist het ik ineens naardat ik eerst andere gedachten heb gehad
het was een ufo.
maar goed ik riep mijn vader en zei kijk een UFO maar zo ongelovig als mij vader nu is, was die destijds ook.
het object dat ik aanwees wijfde hij af als een vliegtuig maarja het object dat ik zag had geen knipperlichten, en mijn vader noemde ook dat het een meteoriet kon zijn, maar naar mijn weten vallen die dingen naar beneden in ons dampkring en gaan die niet terug omhoog.
met andere woorden mijn vader bleef rots vast bij zijn bewering.

hoe ik toen na een tijdje dacht van ''het is een ufo'' is om dit, het object dat ik zag had een koepel met daaronder een soort van sigaren vorm, zeg maar een langwerpig rondje dat samen gedrukt is zodat het een smal langwerpig rondje wordt, de koepel en de ''smal langwerpig rondje'' om het zo maar te zeggen zaten aan elkaar vast.
hoe ik de vorm heb kunnen waarnemen is omdat zeg maar aan de randen lichten zaten maar niet aanelkaar steeds een licht(bolletje) dan ruimte er tussen en weer een licht (bolletje).

dit alles gebeurde hoogstens in anderhalf minuut mischien korter of langer ik weet het niet want na mij gevoel duurde het zolang.
de volgende dag vertelde ik het aan mijn vrienden maarja bij de jeugd van tegenwoordig is het zo van eerst zien dan geloven dus zo was het ook bij mijn vrienden.
als iemand bijvoorbeeld een dag voor dat ik een ufo zag naar mij toe kwam en zei van ik heb een ufo gezien dan zou ik hem vierkant uitlachen want ja zoals ik net zei bij ons (de jeugd) is het van eerst zien dan pas geloven.
maar goed wat mijn vrienden dan ook zeiden maakt eigelijk niet uit, ik weet wat ik heb gezien, en er is niemand die mij kan overtuigen dat ik iets anders heb gezien dan een UFO.

Bron: edwin