Gezond verstand.

Met zijn opvatting dat 'gezond verstand hetgeen is waarvan iedereen denkt er precies genoeg van te hebben' (AD, 20 oktober), roept Robbert Dijkgraaf de vraag op hoe(?) deze hoopgevende gedachte – waar wereldwijd iedereen mee behept is – politiek vertaald dient te worden. Daarover kan gelukkig geen enkel misverstand bestaan, omdat het gezonde verstand ons ingeeft dat deze simpelweg neerkomt op vruchtbare samenwerking.

En daarin nu wringt de schoen omdat deze nooit van de grond zal komen via de twee poten die het huidige beleid schragen; de parlementaire en monetaire. Met de dag brengen deze ons verder van huis, omdat ze niet gericht zijn op vruchtbare mondiale samenwerking (het ultieme doel) maar op handhaving van de verdeeldheid zaaiende status quo.

Voor de doorbreking van deze moedeloos makende mondiale realiteit zou Den Haag het voortouw kunnen nemen door in alle openheid (dus niet in achterkamertjes) het initiatief te nemen voor een Brede Maatschappelijke Discussie (BMD) over de vervanging van de parlementaire-monetaire leest van ons bestel, door een juridische waar de alom onderschreven mensenrechten model voor staan. Een bijdetijdse beleidsleest die recht doet aan bet gezond verstand en daarmee aan de rechtvaardigheidsgevoelens die niemand (waar ook ter wereld) vreemd zijn.

Kortom, mochten onze geachte Haagse afgevaardigden brood zien in bovenstaande gedachtespinsels, dan is te voorzien dat de BMD wereldwijd navolging zal krijgen, met alle baanbrekende positieve gevolgen van dien.

Wouter ter Heide.