De strijd om uw kind

Di 24 Oktober 2006 16:31 | Frank | 2525 keer bekeken | 1 reactie | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen
DEN HAAG - Onzalige verkiezingsprogramma's over gratis kinderopvang van de VVD en PvdA kunnen van tafel volgens vicefractievoorzitter Gerda Verburg van het CDA in de Tweede Kamer. Zij zei vooral te hopen dat de PvdA haar plannen nu in de prullenbak gooit, omdat de vakcentrale FNV dinsdag pleitte voor een inkomensafhankelijke bijdrage als de kinderopvang een basisvoorziening wordt.


„De PvdA luistert doorgaans goed naar de vakbeweging. Nu de FNV afstand neemt van gratis kinderopvang, ga ik ervan uit dat de PvdA volgt”, aldus Verburg. „Als de FNV nou nog het goede voorbeeld geeft over bijvoorbeeld fiscalisering van de AOW en het beperken van de hypotheekrenteaftrek, dan neemt de PvdA daar misschien ook afstand van”, sprak de CDA'er hoopvol.

De politieke strijd is weer hevig losgebarsten, om u kinderen. De regering wil wel op ze passen Gratis. Let er even goed op dat je kinderen al vanaf 2 jarige leeftijd in de greep van de regering zijn. De ouders kunnen dan wel lekker gaan werken / winkelen terwijl hun kinderen door de staat opgevoed worden. Tja als je dat als voordeel ziet.....
Bron: Telegraaf
Reageren

Reacties

    Doe Het Zelf

    Di 24 Oktober 2006 16:41 | Truthseeker |

    Doe het zelf

    Gratis kinderopvang. Het klinkt als prachtig cadeau dat ons zomaar in de schoot wordt geworpen. Maar in feite betekent het dat je wordt gedwongen om aan kinderopvang mee te betalen, ook als je je kinderen liever zelf wilt verzorgen. Bijvoorbeeld omdat je het niet breed hebt, en je geen gouvernante kunt permitteren. Als er gratis kinderopvang komt kunnen straks alleen de zeer welgestelden zich nog veroorloven om hun eigen kinderen “op te vangen”. Want niet alleen houden ze dan minder tijd over om te werken, zodat ze inkomen derven; ze moeten ook nog betalen voor een kinderjuf, of ze willen of niet. Gratis, my ass. Het is gewoon gedwongen winkelnering, en een inbreuk op de persooonlijke vrijheid om je inkomen naar eigen goeddunken te besteden.

    Merkwaardig, dat uitgerekend het opvoeden van kinderen, in deze doe-het-zelf maatschappij, massaal wordt uitbesteed. Ik vraag me wel eens af hoe sociologen later over dit tijdsgewricht zullen schrijven: ”Opvallend was, anno 2000, dat men geacht werd alles Zelf Te Doen. Dat gold, te oordelen naar oude jaargangen van Opzij, met name voor strijken. Onafgebroken duikt de vraag op of de man wel Zijn Eigen Overhemden strijkt. Juist de karweitjes die zich bij uitstek leenden om uit te besteden, omdat het niet uitmaakt wie ze doet als het maar gebeurt, die deed iedereen zelf: elk gezinshoofd had een Workmate, een vlakschuurmachine en een traploze dubbelkopsklopboor. Boekenkasten, bureaus en bedden kon je haast nergens kant en klaar kopen; je moest ze zelf in elkaar zetten. Wat ook enorm populair was: het Zelf Maken Van Verse Pasta, Roomijs en Volkorenbrood. Die mensen moeten wel zeeën van vrije tijd hebben gehad, zou men denken, maar dat was niet zo. Vaders en moeders hadden vaak beide een full-time baan. Toch kwam het blijkbaar niet bij ze op om dat verfoeide strijken, waarover zelfs ministers op hoge toon werden gekapitteld, tegen betaling door een ander te laten doen. Of om die vlakschuurmachine weg te mieteren, en voor die eens per tien jaar dat de vloer moet worden geschuurd een vakman te laten komen.

    Was er dan helemaal niets dat men anno 2000 door anderen liet doen? O zeker: het opvoeden van kinderen werd stelselmatig aan beroepskrachten uitbesteed. Voor elk uur van de dag waren er crèches, speelzalen, of iets wat men toen “naschoolse opvang” noemde. Terwijl uitgerekend dat karwei zich niet leent voor outsourcing, omdat het een kwestie van liefde is. Je huurt toch ook niet iemand om voor 6 euro per uur met je vrijer in de maneschijn te gaan wandelen,als je zelf verhinderd bent? Dat kan toch helemaal niet?

    Wij zouden nu zeggen: laat je spaghetti door anderen maken en voed je kinderen zoveel mogelijk zelf op. Maar daar dachten ze toen anders over. Als ze al professionele hulp inriepen, dan deden ze dat meestal voor kwesties waar eigenlijk niemand je bij kan helpen, zoals Gelukkig Worden, Rouw Verwerken, Vrienden Maken, Omgaan Met Stress,etc. Ze begrepen niet dat er maar één manier is om dat te leren, en die is onnavolgbaar onder woorden gebracht door Herman Finkers: Attentie! Hier volgt een mededeling voor de deelnemers aan de cursus “Omgaan Met Teleurstelling”. De cursus Omgaan met Teleurstelling is tot onze grote spijt afgelast.”

    Pamela Hemelrijk (Daar isse weer... ) in Metro, 10 oktober 2006




Meer van Frank